De Griekse goden hadden al iets met de Olympus en zelfs Leonardo Da Vinci tekende in 1515 een realistische weergave van de bergen. Maar het is pas op het einde van de 18de eeuw dat men de bergtoppen echt ging beklimmen. Eerst op zoek naar mineralen, gemzen of uit wetenschappelijk oogpunt en vanaf 1857 na de oprichting van de Alpine Club meer en meer als sport. Met de opmars van het vrije klimmen tijdens de jaren ‘80 en de komst van de klimzalen is er sindsdien veel veranderd in het verticale landschap. Eén ding blijft echter onveranderd, klimmers blijven dromers. Het is geen toeval dat er bij de eerste beklimming van de Mont Blanc in 1786 ook een dichter mee op de top stond.
Via Vertical Thinking willen we je helpen om jouw klimdromen waar te maken. We steunen op drie peilers: duurzaamheid, kleinschaligheid en kwaliteit door professioneel tewerkgestelde begeleiders.
Natuursporters zijn nauw verbonden met hun favoriete speelplek. Het is dan ook ieders taak om er voor te zorgen dat deze wondermooie plaatsen blijven zoals ze zijn. Als klimmers hanteren we de filosofie van "Leave No Trace: take nothing but pictures, leave nothing but footprints, kill nothing but time”. We proberen tijdens onze stages de impact op ons milieu zo klein mogelijk te houden door carpooling en het gebruik van duurzame materialen.
In een sport die zo enorm boomt als de klimsport blijft kleinschaligheid onontbeerlijk om tot de essentie te kunnen komen. Daarom kiezen we bewust voor een beperkt aantal inschrijvingen per opleiding. Dit is niet enkel belangrijk om onze impact op de omgeving te beperken maar ook om iedereen een persoonlijke service te kunnen aanbieden. Hierdoor kunnen onze begeleiders beter waken over je fysieke integriteit en je emotionele veiligheid. Zo proberen we om je de meest complete klimervaring mee te geven.
Onze begeleiders zijn gepassioneerde klimmers die minstens het diploma van 'Initiator Sportklimmen' op zak hebben en vaak over een pedagogische achtergrond beschikken. Ze kunnen teren op jaren ervaring en scholen zich nog constant bij. We zien het als onze missie om een ongedwongen positieve sfeer te scheppen waarin je je als deelnemer volledig kan ontplooien tot zelfstandige klimmer.
Banzai! [ban-zaj]
Synoniemen: komaan, venga, hop hop, allez allez...
1 veel klimplezier gewenst
2 gescandeerd ter ondersteuning van een klimmer met een trillend 'Elvis-leg'
3 vreugdekreet na het toppen van een route
4 eigen invullingen altijd mogelijk
Epiloog:
Je staat drie meter boven je laatste tussenzekering, je beide voeten op wrijving en twee kleine knijpgreepjes tussen duim en vingers. Je mond voelt droog en klef aan, je rechterbeen begint te trillen, je onderarmen branden van verzuring en een zweetdruppel rolt in je oog. Je wist waar je naartoe moest, je had alle passen op voorhand uitgewerkt, maar nu zie je niets meer. Je knijpt nog wat harder in de grepen en je armen schreeuwen het uit. Je denkt aan opgeven maar plots bereikt rumoer je trommelvliezen. Je vrienden op de grond hebben door dat je het lastig hebt en moedigen je aan. Je hart gloeit van zoveel steun. Iemand roept 'Banzai!' en je geest ontwaakt. Je bijt op je tanden en de juiste methode schiet je terug te binnen. Je merkt dat je je gewicht naar rechts verplaatst, de linker voet gaat omhoog, je duwt uit en smijt brullend naar de volgende greep. Vijf vlotte bewegingen verder klip je de relais van je eerste 7a.